Του Τσουμπρή Ιωάννη
(Τα στοιχεία στα βασικά του Post Up, που αναφέρονται στο παρακάτω άρθρο, χρησιμοποιήθηκαν στην προπονητική, κατά την προπονητική δεκαετία 2000 – 2010. Η φιλοσοφία του προπονητικού προγράμματος ωφέλησε ιδιαίτερα 2 αθλητές καλαθοσφαίρισης, τους οποίους εκτιμώ για το αποτέλεσμα της δουλειάς που έκαναν μέσα στο γήπεδο. Του Ζήση Σαρικόπουλου και του Λάρυ Τασιόπουλου).
Οι κινήσεις του παίκτη που παίζει σε θέση post, πρέπει κατά τη διάρκεια της προπόνησης, από τη στιγμή που ο παίκτης έχει αφομοιώσει την κίνηση μέσα από τη διδασκαλία, να εκτελούνται με πλήρη ταχύτητα και ένταση. Κατά τη διάρκεια της ατομικής προπόνησης όταν ο παίκτης νοιώσει κούραση, μπορεί να ξεκουραστεί εκτελώντας ελεύθερες βολές. Ο σκοπός της πλήρης ταχύτητας στην προπονητική εκτέλεση των κινήσεων είναι η καλύτερη αφομοίωση από το νευρομυϊκό σύστημα. Η επιστήμη της προπονητικής έχει αποδείξει ότι όταν οι κινήσεις στην προπόνηση εκτελούνται αργά, δεν ωφελούν τον παίκτη που θέλει να αποδώσει στον αγώνα.
Post Up σε θέση σταθερή low-middle-high
Ο παίκτης παίζει έχοντας λυγισμένα γόνατα και προσπαθώντας να έχει επαφή με τον αντίπαλο ώστε, να ξέρει κάθε στιγμή που βρίσκεται και έτσι να τον εμποδίσει να του κλέψει τη μπάλα στη πάσα που θα δεχθεί.
Αν το μαρκάρισμα γίνεται από τα πλάγια, βάζει τον ώμο του πάνω στο στήθος του αντιπάλου και το χέρι λυγισμένο στον αγκώνα σαν συνέχεια του ώμου, ή τον αγκώνα στο στήθος του αντιπάλου, αλλά με κίνδυνο να δώσει ο διαιτητής φάουλ.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι πρέπει να εμποδίσει τον αντίπαλο να έχει το χέρι του στην γραμμή της πάσας. Αυτό δεν γίνεται με κτύπημα από πάνω προς τα κάτω. Γίνεται με κίνηση του χεριού από κάτω προς τα πάνω. Το ελεύθερο χέρι (αυτό που βρίσκεται μακριά από τον αντίπαλο) πρέπει να είναι σηκωμένο έτσι, ώστε να δείχνει σε ποιο σημείο θέλει να πάρει τη μπάλα. Το σημείο αυτό πρέπει να είναι σε τέτοιο χώρο που ο αντίπαλος μόνο με φάουλ να εμποδίζει τη πάσα. Έτσι η καλή μεταβίβαση γίνεται με σκαστή πάσα , συνήθως με φάλτσο (Wrap Around Pass). Τη στιγμή πάντως που παίρνει πάσα, πρέπει να φέρει και το άλλο χέρι προς τη μπάλα, ώστε να την πιάσει σταθερά με τα δύο χέρια.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα των περισσοτέρων παικτών είναι ότι αδυνατούν να υποδεχτούν τη μπάλα σωστά σε αυτή τη θέση. Αυτό έχει σαν συνέπεια μέσα στο παιχνίδι να εκνευρίζονται οι περιφερειακοί, που η δουλειά τους είναι να περάσουν τη μπάλα κοντά στο καλάθι. Ανεξάρτητα από το ποιος παίκτης προσπαθεί να πάρει θέση post δηλ. center, forward ή ακόμα και guard, είναι μεγάλη η ευθύνη του παίκτη να έχει σωστή κίνηση-θέση για υποδοχή της μπάλας και να απομακρύνει τον αντίπαλο από τη μπάλα.
Αν το μαρκάρισμα γίνεται από πίσω, τότε έχοντας πάντα επαφή με τον αντίπαλο και χαμηλή θέση, έχει τα δύο χέρια μπροστά για να δεχθεί εκεί την πάσα. Όλα αυτά γίνονται για να μπορέσει ο παίκτης στη συνέχεια να εκτελέσει επίθεση με τη μπάλα.
Post Up με κίνηση στη δυνατή πλευρά
Σε θέση κοντά στο καλάθι όταν την μπάλα έχει ο περιφερειακός point guard και έχοντας μέτωπο στο καλάθι ο παίκτης κάνει προσποίηση προς το καλάθι, με το πόδι που βρίσκεται απ’ τη μεριά της τελικής γραμμής και με το ίδιο πόδι εκτελεί πέρασμα μπροστά από τον αντίπαλο προς τη μπάλα (Σχέδιο 1) ή, ξεκίνημα με το άλλο πόδι προς τον αντίπαλο και ρολλάρισμα πάνω του (Σχέδιο 2). Πάντα ζητάμε την μπάλα στο χέρι που βρίσκεται μακριά από τον αντίπαλο.
Post Up κίνηση από την αδύνατη πλευρά προς τη δυνατή
Ο αμυνόμενος είναι φυσικά τοποθετημένος προς την πλευρά της μπάλας. Η κίνηση του παίκτη γίνεται με προσποίηση προς τη μία πλευρά και πέρασμα στην άλλη. Ζητάει τη μπάλα στο ελεύθερο χέρι και τη στιγμή που τη φθάνει πρέπει να σταματήσει τη κίνηση που έχει, ώστε πιάνοντας την, να είναι έτοιμος για την εκδήλωση της επίθεσης. Αν δεν καταφέρει να σταματήσει, θα πάρει τη μπάλα μακριά από το καλάθι και θα είναι πλέον δύσκολη η επιθετική ενέργεια που θα επιλέξει για να σκοράρει. Αν την πάρει κάτω από το καλάθι, πρέπει να γυρίσει εσωτερικά, ώστε να βάλει στην πλάτη του, στον αντίπαλο (Σχέδιο 3).
Post up κίνηση σε θέση high όταν η μπάλα είναι στα πλάγια
Εδώ ο παίκτης εκτελεί απλή προσποίηση αντίθετα απ τη μπάλα και προσπάθεια για κίνηση μπροστά απ’ τον αμυνόμενο(Σχέδιο 4).
Αν ο αμυνόμενος πάρει θέση απ’ τη μεριά της μπάλας Τότε ο post αφού δεν μπορεί να περάσει μπροστά απ’ τον αντίπαλο, κάνει κίνηση reverse και ζητάει τη μπάλα πάνω απ τον αντίπαλό του (Σχέδιο 5).
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
Η διδασκαλία του ψηλού παίκτη στο basketball της εποχής μας, βασίζεται στην εφαρμογή κανόνων διδασκαλίας που τα στάδια της πρέπει να ΄ναι τα παρακάτω:
1ο ΣΤΑΔΙΟ : Επίδειξη Κίνησης
Ο παίκτης κατά το στάδιο αυτό χρειάζεται το οπτικό ερέθισμα σαν πρώτη εγκεφαλική επαφή με την κίνηση που πρέπει να διδαχθεί. Η επιτυχία στην εκτέλεση από τον διδασκόμενο παίκτη, εξαρτάται άμεσα από το πόσο αποτελεσματικά θα μπορέσει να αντιληφθεί και να χρησιμοποιήσει τις παρεχόμενες πληροφορίες. Η όραση του παίκτη, του παρέχει τη δυνατότητα να περάσει την κίνηση στο μυαλό του.
Ο παίκτης πρέπει να μεγιστοποιήσει την ικανότητα για μάθηση. Κατά συνέπεια ο προπονητής πρέπει να έχει τη δυνατότητα για σωστή επίδειξη. Αυτή η διαδικασία μπορεί να γίνει από έναν έμπειρο προπονητή ή συμπαίκτη ή και με τη χρήση εποπτικών μέσων videotapes, DVD.
2ο ΣΤΑΔΙΟ: Χρησιμότητα Στο Παιχνίδι
Ο παίκτης προβληματίζεται για την απόδοση του σκεπτόμενος την απόδοση του με την διδασκόμενη κίνηση μέσα στο παιχνίδι του μπάσκετ. Πρέπει να νοιώσει το σκοπό της κίνησης.
3ο ΣΤΑΔΙΟ: Τεχνική Ανάλυση
Η στάση του σώματος, η μεταφορά του ή μέρος αυτού, οι παράγοντες χειρισμού που δημιουργούν τη κίνηση.
4ο ΣΤΑΔΙΟ: Προασκήσεις
O σκοπός των προασκήσεων είναι η βελτίωση των φυσικών δυνατοτήτων και κινητικών δεξιοτήτων του ψηλού παίκτη. Έτσι αναπτύσσει την ικανότητα του να μπορεί ο παίκτης να έχει ένα τελικό αποτέλεσμα στην κίνηση του με τη μεγαλύτερη δυνατή σιγουριά και τη μικρότερη κατανάλωση ενέργειας ή χρόνου και ενέργειας.
5ο ΣΤΑΔΙΟ: Πιθανά Λάθη & Διόρθωση (Feedback)
Από τα πιο σημαντικά σημεία της διδασκαλίας είναι η παροχή πληροφοριών προς τον παίκτη σχετικά με τα λάθη που κάνει και τις διορθώσεις που πρέπει να κάνει.
ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ
Πρέπει να γίνει προσέγγιση της διδασκαλίας στις διαφορετικές καταστάσεις του παιχνιδιού δηλ.
Α. ΠΑΙΚΤΗΣ ΜΕ ΜΠΑΛΑ
Α1. ΚΙΝΗΣΗ ΜΕ ΧΡΗΣΗ ΝΤΡΙΠΛΑΣ
Α2. ΚΙΝΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΝΤΡΙΠΛΑ
Β. ΠΑΙΚΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΜΠΑΛΑ – ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΕ ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ
Β1. ΚΙΝΗΣΗ & ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΔΥΝΑΤΗ ΠΛΕΥΡΑ
Β2. ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΥΝΑΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΥΝΑΤΗ
Β3. ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΔΥΝΑΤΗ
Β4. ΚΙΝΗΣΗ HIGH-LOW & LOW HIGH
Πού θα δώσουμε περισσότερη έμφαση στα παραπάνω, θα ρωτήσει κάποιος λογικά. Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι πως όλες οι καταστάσεις χρειάζονται προπόνηση. Επειδή τον περισσότερο χρόνο ο παίκτης κινείται χωρίς μπάλα και πρέπει να πάρει καλή θέση για την υποδοχή, εδώ πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στη διδασκαλία.
Ο στόχος της ατομικής προπόνησης του post πρέπει να έχει σχέση και με το ομαδικό παιχνίδι της ομάδας στην οποία αγωνίζεται ο ψηλός παίκτης. Το πλάνο διδασκαλίας του παίκτη πρέπει να έχει σαν μακροπρόθεσμο στόχο την αξιοποίηση του προς όφελος της ομάδας.
O στόχος της διδασκαλίας του νεαρού ψηλού παίκτη είναι διαφορετικός. Πρέπει να δουλέψει στα κομμάτια του παιχνιδιού στα οποία αργότερα θα τον βοηθήσουν να εξελιχθεί σε πολύ καλό παίκτη.
Πηγές: Περικλής Ταυρόπουλος, Μιχάλης Γιαννουζάκος
ποδόσφαιρο
