Στην ιστορία της καλαθοσφαίρισης οι στρατηγικές με τις επιθέσεις των προπονητών διαφοροποιούνται.
Σας παρουσιάζω κάποιες από αυτές.
Οι προπονητικές του ικανότητες δεν αμφισβητήθηκαν ποτέ. Τουλάχιστον, όχι από τον ίδιο. Όταν ο Αδόλφος Ραπ, σε ηλικία 29 ετών, και αφού πήρε το βάπτισμα του πυρός την τετραετία 1926-1930 στο Λύκειο Freeport, πέρασε από συνέντευξη για τη θέση του προπονητή στις «Αγριόγατες» (Wildcats) του Κεντάκι, ρωτήθηκε για ποιο λόγο θα έπρεπε να τον προσλάβουν.
Η απάντησή που έδωσε ήταν αποστομωτική. «Επειδή είμαι ο καλύτερος προπονητής στην Αμερική». Μετά τους δύο συνεχόμενους τίτλους του θρυλικού πανεπιστημίου το 1948 και το 1949, οι δημοσιογράφοι ζήτησαν να τους αποκαλύψει το μυστικό της επιτυχίας του. «Είμαι εξαιρετικός προπονητής» ήταν η απάντησή του.
Ο Ραπ ήταν γνωστός, εκτός των άλλων, για τα ευφυολογήματά του και τις περισσότερες φορές, αν όχι όλες, δε δεχόταν ότι μπορεί να έχει υποπέσει σε λάθος. Διετέλεσε προπονητής στο Κεντάκι από το 1930 μέχρι το 1972 και αναδείχθηκε νικητής στα 876 από τα 1066 παιχνίδια του στον πάγκο της ομάδας. Το ποσοστό νικών του αγγίζει το 82% και τον κατατάσσει ένατο στη λίστα με τους προπονητές που έχουν περισσότερες από 600 νίκες. (Πηγή)
______________________________________________________________________________________________________________
Άλλη μια μεγάλη μορφή των πάγκων στο προσκήνιο των αφιερωμάτων της Ευρωλίγκας, με τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, ο οποίος οδήγησε τον Παναθηναϊκό στον πρώτο του ευρωπαϊκό τίτλο το 1996, έχοντας ήδη το… know how, με Γιουγκοπλάστικα και Λιμόζ.
Ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1952 στο Οτότσακ (τώρα Κροατία) όπου ο πατέρας του, αξιωματικός του γιουγκοσλαβικού στρατού, είχε οριστεί εκεί.
Είδε μπάσκετ για πρώτη φορά στο Κράλιεβο, στη μέση της Σερβίας, μια άλλη από τις πόλεις όπου βρέθηκε ο πατέρας του. Άρχισε να παίζει το παιχνίδι σε ηλικία 12 ετών στο Βελιγράδι, ένα άλλο νέο μέρος για τον πατέρα του.
Στην πραγματικότητα, ο Μάλκοβιτς ήταν ο ιδρυτής ενός ταπεινού συλλόγου στη γειτονιά του Νέου Βελιγραδίου το 1971.
Το όνομα του συλλόγου ήταν Usce, που σημαίνει “συμβολή”, καθώς δίπλα στο γήπεδο της ομάδας οι μεγάλοι ποταμοί Σάμπα και Δούναβης ενώθηκαν, κάτω από τα τείχη του Καλεμεγκντάν, το λίκνο του σερβικού μπάσκετ.
Στο Usce, ο Μάλκοβιτς έκανε τα πάντα: παίκτης, προπονητής, πρόεδρος και υπεύθυνος υλικού. Δεν ήταν σίγουρος για το μέλλον του στο μπάσκετ και εξακολουθούσε να σπουδάζει νομικά, αλλά μέρα με τη μέρα ασχολήθηκε όλο και περισσότερο.
Όταν ο Μπράτισλάβ Τζόρτζεβιτς, ο πατέρας του μελλοντικού σταρ Σάσα, κάλεσε τον Μάλκοβιτς να γίνει βοηθός
προπονητής του στη Ραντνίτσκι, το χόμπι ήταν δουλειά πλήρους απασχόλησης.
Σύντομα προήχθη για να γίνει ο νεότερος προπονητής στην πρώτη κατηγορία της Γιουγκοσλαβίας, και το μεγάλο του επίτευγμα διατηρούσε την ομάδα στο ίδιο επίπεδο, παρά το γεγονός ότι έχασε όλους τους παίκτες από τη Χρυσή Γενιά του 1980 έως 1982.
Αν ο Τζόρτζεβιτς ήταν ο πρώτος άμεσος δάσκαλός του, ο Ράνκο Ζεράβιτσα ήταν ο δεύτερος και ίσως ακόμη πιο σημαντικός. Μεταξύ 1983 και 1986, ο Μάλκοβιτς ήταν βοηθός του Ζεράβιτσα στον Ερυθρό Αστέρα.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έμαθε περισσότερα, απέκτησε εμπειρία και όταν ήρθε η δουλειά της ζωής του στη Γιουγκοπλάστικα, ήταν έτοιμος για αυτό. (Πηγή)
_______________________________________________________________________________________________________________
Ο Γκόρντον Ρίντινγκς (περ. 1907 – 16 Νοεμβρίου 1958) ήταν Αμερικανός μπασκετμπολίστας και προπονητής
κολεγίου. Υπηρέτησε ως προπονητής μπάσκετ στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια από το 1946 έως το 1950, όταν υπέστη καρδιακή προσβολή και παρέδωσε τα καθήκοντα προπονητή στον Λου Ροσίνι.
Ο Ridings αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον το 1929, όπου συμμετείχε δύο φορές στην επιλογή της Βόρειας Διεύθυνσης του Συνεδρίου για την Ακτή του Ειρηνικού (1928, 1929).
Ο Ridings έμεινε στη μνήμη ως ένας από τους πρώτους μεγάλους δασκάλους του αμυντικού μπάσκετ.
Η ιστορία λέει ότι ο Red Auerbach των Boston Celtics ερχόταν συχνά στο Morningside Heights για να μάθει πώς να προπονεί την άμυνα.
Ο Ridings πέθανε από καρδιακή προσβολή, στις 16 Νοεμβρίου 1958, σε ηλικία 51 ετών.
______________________________________________________________________________________________________________
Tι να πει κανείς για τον Dusan Ivkovic; Ο μυθικός Σέρβος προπονητής έφυγε από τη ζωή πέρυσι τέτοια μέρα σε ηλικία 78 ετών νοσηλευόμενος στο Βελιγράδι με πρόβλημα στους πνεύμονες. Προηγουμένως είχε χαράξει μία τεράστια πορεία στα παρκέ, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα του στο παγκόσμιο μπάσκετ και κληροδοτώντας ένα τεράστιο legacy.
Γεννήθηκε στο Βελιγράδι στις 29 Οκτωβρίου 1943. Μάλιστα, η γιαγιά του από την πλευρά της μητέρας του ήταν πρώτη ξαδέρφη με τον Nikola Tesla. Γιος νομικού με στιβαρές αρχές, ο μικρός Dusan έδειξε από νωρίς την κλίση του προς την πορτοκαλί μπάλα, παρά τις αντιρρήσεις των γονιών του. Ο κατά έξι χρόνια μεγαλύτερος αδερφός του, Slobodan ‘Piva’ Ivkovic, ήταν εκείνος που τον ‘μύησε’.
Ξεκίνησε ουσιαστικά το μπάσκετ στη Ραντνίτσκι Βελιγραδίου, όπου εντάχθηκε στα 15 του, παίζοντας εκεί για 10 χρόνια. Η Ραντνίτσκι ήταν μάλιστα και εκείνη η ομάδα που αποτέλεσε τον
πρώτο σταθμό της προπονητικής του καριέρας, όταν το 1977 προσελήφθη σαν βοηθός του
Ranko Žeravica. Έναν χρόνο μετά ήταν ο ίδιος πρώτος προπονητής, μόλις στα 35 του χρόνια. Ακολούθησαν 11 ακόμη σύλλογοι και βεβαίως μία τεράστια διαδρομή με την εθνική ομάδα της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας και, μετά τον πόλεμο, της Σερβίας.
Τον Ιούλιο του 2016 αποφάσισε να βάλει τέλος στην προπονητική του καριέρα και να αναλάβει συντονιστικό ρόλο στις εθνικές ομάδες της Σερβίας.
“Η δουλειά του προπονητή περιλαμβάνει κάθε μέρα σημαντικές και δύσκολες αποφάσεις.
Όταν όμως η δουλειά αποτελεί και μεγάλη αγάπη, τα βγάζεις πέρα, παρά τις δυσκολίες.
Η τελευταία μου απόφαση να αποσυρθώ είναι λογική, μελετημένη, αλλά και δύσκολη.
Το μπάσκετ και η προπονητική δεν ήταν μέρος της ζωής μου, αλλά ολόκληρη η ζωή μου.
Ήταν μια διαρκής σχέση.
Κοιτώντας πίσω, θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συνεργάτες μου και κυρίως τους παίκτες για το σεβασμό, την εμπιστοσύνη και την έμπνευση.
Πάντα έλεγα πως με ενοχλεί να ακούω ότι δημιούργησα παίκτες.
Εγώ απλώς τους έδωσα μία ευκαιρία και εκείνοι την αξιοποίησαν.
Φυσικά, δεν μπορώ και δεν πρόκειται να πω ποτέ αντίο στο μπάσκετ” είχε δηλώσει τότε.
(Πηγή)
_________________________________________________________________________________________________________
Ο Αναστάσιος «Σούλης» Μαρκόπουλος (γενν. την 1η Μαρτίου 1949, Θεσσαλονίκη) είναι Έλληνας πρώην καλαθοσφαιριστής και νυν προπονητής.
Ο coach Μαρκόπουλος αγωνίστηκε ως αθλητής στον Όλυμπο Σαράντα Εκκλησιών και στο Δημόκριτο, με τον οποίο έλαβε μέρος και στο Πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής Κατηγορίας.
Αμέσως μετά το τέλος της σταδιοδρομίας του ξεκίνησε από το Δημόκριτο την προπονητική του σταδιοδρομία.
Έχει εργαστεί σε όλες τις μεγάλες ομάδες της Θεσσαλονίκης: τον ΠΑΟΚ, τον Άρη, τον Ηρακλή και το Μακεδονικό.
Την περίοδο 1993-94, υπέγραψε συμβόλαιο με τον ΠΑΟΚ, αρχικά ως βοηθός προπονητή και, όταν αποχώρησε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, ως πρώτος προπονητής. Βρισκόταν στον πάγκο της ομάδας κατά την κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς το Μάρτιο του 1994. Την ίδια χρονιά οδήγησε το σύλλογο μέχρι τον τελικό των play-off της Α1.
Το 2008 ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος Έλληνας προπονητής της χρονιάς, ενώ την επόμενη περίοδο, 2008-09, οδήγησε το Μαρούσι στην 3η θέση του Πρωταθλήματος. Το 2009 επέστρεψε για τρίτη θητεία στον ΠΑΟΚ όπου και εργάστηκε μέχρι τον Μάιο 2017.
Στις 5 Δεκεμβρίου 2010 σε ένα παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ, ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε με 89-82 όμως ο Σούλης Μαρκόπουλος έγραψε ιστορία, κοουτσάροντας για 489η φορά στην κατηγορία. Με εκείνη προσπέρασε τον Γιάννη Ιωαννίδη και έγινε ο προπονητής με τα περισσότερα παιχνίδια από καταβολής Α’ Εθνικής.
Το 2019, μετά από δυο χρόνια απουσίας επέστρεψε τους πάγκους για λογαριασμό του Άρη.
Ωστόσο στις 9 Δεκεμβρίου 2019, υπέβαλλε τη παραίτηση του, λόγω των αρνητικών αποτελεσμάτων. (Πηγή)
__________________________________________________________________________________________________________
Μια αποτελεσματική ομαδική επίθεση πρέπει να βασίζεται σε ορισμένες βασικές αρχές:
1. Σκοπός της κάθε επίθεσης είναι η επίτευξη εύκολου καλαθιού. Πολλές φορές οι πολύπλοκες επιθετικές ενέργειες είναι αναποτελεσματικές.
2. Λόγω της πιεστικής άμυνας, που επικρατεί στη σύγχρονη καλαθοσφαίριση, πρέπει να υπάρχει εναλλακτικός τρόπος έναρξης των επιθετικών συστημάτων.
3. Όλοι οι επιτιθέμενοι πρέπει να απασχολούν τους προσωπικούς τους αντιπάλους, έτσι ώστε να μη δίνουν βοήθειες.
4. Οι παίκτες, που βρίσκονται στην αδύνατη πλευρά πρέπει να είναι σε πλήρη ετοιμότητα για να συμμετέχουν στην επιθετική ενέργεια αν κάποιος αντίπαλος τους δώσει βοήθεια.
5. Οι παίκτες πρέπει να γνωρίζουν και να εφαρμόζουν σωστά τις επιθετικές συνεργασίες, διαφορετικά οποιοδήποτε επιθετικό σύστημα θα είναι αναποτελεσματικό.
6. Η επιθετική τακτική κάθε ομάδας θα πρέπει να εκμεταλλεύεται τις ικανότητες του καλού επιθετικού παίκτη. Ο προπονητής με τα κατάλληλα επιθετικά συστήματα πρέπει να δίνει την δυνατότητα στον καλό επιθετικό του να σκοράρει.
7. Η κίνηση των επιθετικών προς τις γωνίες θα πρέπει να αποφεύγεται έτσι ώστε να μην υπάρχει η δυνατότητα παγίδων εκ μέρους των αντιπάλων αμυντικών.
8. Επιβάλλεται η συνεχής κίνηση του ψηλού παίκτη ο οποίος πρέπει να είναι έτοιμος να δεχθεί πάσα και να απειλήσει το αντίπαλο καλάθι.
9. Παρόλο τον κίνδυνο των διαγώνιων πασών όταν δίδονται με προσοχή αποτελούν απειλή για την αντίπαλη άμυνα ειδικά αν συνδυάζονται με σουτ τριών πόντων.
10. Η συνεχής πιεστική άμυνα με παγίδες επιβάλει την κίνηση των παικτών μακριά από την μπάλα παρά την κίνηση προς αυτήν.
